नागपूरच्या दक्षिण-पश्चिम भागात विकासाची चमक झळकत असली, तरी कायद्याच्या अंमलबजावणीतील कमतरतेची सावली तितकीच गडद आहे. क्राईम पीआयच्या अनुपस्थितीमुळे सुरक्षा यंत्रणेवर प्रश्नचिन्ह निर्माण होत असून गुन्ह्यांची धडकी वाढताना दिसते.
नागपूर शहराच्या दक्षिण-पश्चिम भागात, जिथे उद्योगांचा धुर आणि विद्यार्थ्यांच्या उत्साहाची धून एकत्र मिसळून एक अनोखी धडक निर्माण होते. तिथे कायद्याची राखण करणारे योद्धे आपल्या कर्तव्याच्या ओझ्याखाली दबलेले दिसतात. हा भाग, जो राजकीयदृष्ट्या एका प्रभावशाली नेत्याच्या छत्राखाली येतो. त्यात बजाज नगरच्या व्यावसायिक गडबडीपासून ते सोनेगावच्या हवाईमार्गाच्या गर्दीपर्यंत. राणा प्रताप नगरच्या शांत रस्त्यांपर्यंत आणि हिंगणाच्या औद्योगिक पट्ट्यातील ध्वनीपर्यंत, सगळीकडे एक वेगळीच ऊर्जा दाटलेली आहे. येथे प्रत्येक कोपऱ्यात एक कथा लपलेली असते. कधी विद्यार्थ्यांच्या स्वप्नांची, तर कधी कारखान्यांच्या मशिनरीच्या गोंगाटाची. पण या सगळ्या चमकदार दृश्यामागे, एक अदृश्य संघर्ष चालू आहे. जो शहराच्या सुरक्षेच्या जाळ्यातील एका कमकुवत डोळ्याकडे बोट दाखवतो. झोन वन भागात पसरलेल्या या कथा, पोलीस स्टेशनांच्या दैनंदिन युद्धभूमीवरून उमटतात. जिथे मानवी संसाधनाची कमतरता एका रहस्यमय सावलीसारखी पसरली आहे.
देवेंद्र फडणवीस यांच्या दक्षिण-पश्चिम मतदारसंघात समाविष्ट असलेल्या या झोनमध्ये, पोलीस स्टेशनांची यादी वाचताना एक विचित्र शांतता जाणवते. बजाज नगर, सोनेगाव, राणा प्रताप नगर, एमआयडीसी आणि हिंगणा, ही नावे शहराच्या विकासाच्या मानचित्रावर उजळलेली आहेत. पण त्यांच्या आतील कार्यालयांत एका प्रकारची शांतता आहे. जी सामान्यतः पोलीस ठाण्यात नसते. येथे वरिष्ठ पोलीस निरीक्षकांची भूमिका महत्त्वाची असते. ज्यांच्या नेतृत्वाखाली सेकंड पीआय म्हणजे क्राईम पीआय, गुन्ह्यांच्या तपासाच्या जाळ्यात अडकलेले असतात. पण या ठिकाणी क्राईम पीआयची अनुपस्थिती एका गूढ कथेसारखी वाटते. जिथे शत्रूंचा मागोवा घेण्यासाठी एका जोडीदाराची गरज असते. पण तो हरवलेला असतो. हिंगणा आणि एमआयडीसीसारख्या भागांत, जिथे औद्योगिक विकासाच्या लाटेत विद्यार्थी आणि कामगारांची गर्दी वाढते, तिथे गुन्ह्यांची शक्यता नेहमीच डोकावते. तरीही, या कमतरतेमुळे सुरक्षा यंत्रणेवर एक अतिरिक्त ओझे पडते. जे शहराच्या शांततेच्या संतुलनाला धोक्यात आणू शकते.
IPS S Rushikesh Reddy : एआयच्या तीक्ष्ण नजरेने बंदोबस्ताला धार
राजकीय छत्राखालील दुर्बलता
झोन फोरमध्ये ही कमतरता अधिक तीव्रतेने जाणवते. जिथे एकही क्राईम पीआय नाही. हिंगणा आणि एमआयडीसीसारख्या भागांत, जेथे कारखान्यांचे धुरळे आणि विद्यार्थ्यांच्या वसतिगृहांचे स्वप्न एकत्र येतात. गुन्ह्यांची शक्यता नेहमीच हवेत मिसळलेली असते. येथे विद्यार्थी राहतात, ज्यांचा उत्साह कधी उच्छृंखल होऊन गुन्ह्यांच्या रूपात अवतरतो. रिंग रोडचा भाग, विशेषतः हिंगणा रोड टी-पॉइंट, प्रियदर्शनी टी-पॉइंट आणि प्रियदर्शनी ते दिघोरी चौक. या ठिकाणी तरुणाईचा उच्छाद एका ज्वालामुखीसारखा वाटतो. जिथे छोट्या-मोठ्या घटनांमधून मोठे संकट जन्म घेते. एमआयडीसी पोलीस स्टेशनमध्ये एकमेव क्राईम पीआय आहेत, त्या महिला. ज्यांच्यावर सातत्याने बंदोबस्त आणि गुन्हेगारी तपासाचे ओझे पडते. त्यांच्या खांद्यावर शहराच्या सुरक्षेचा भार असतो. पण एकटेपणाच्या या युद्धात त्या थकतात. ही कमतरता केवळ आकडेवारी नाही, तर एक साकार संकट आहे. जे गुन्ह्यांना पाठ देण्याचे काम करते आणि स्थानिकांच्या सुरक्षिततेच्या स्वप्नांना छेद देते.
Chandrashekhar Bawankule : संपूर्ण पंचनाम्यांवर लक्ष ठेवतेय सरकार
दक्षिण-पश्चिम मतदारसंघ, जो देवेंद्र फडणवीस यांच्या नेतृत्वाखाली विकसित होत आहे. त्यात ही सेकंड पीआयची अनुपस्थिती एक दुर्दैवी बाब वाटते. हा भाग विकासाच्या वेगात धावत असला, तरी सुरक्षा यंत्रणेच्या या कमकुवत डाव्याने एका गूढ संघर्षाची निर्मिती होते. झोन फोरमधील ही स्थिती, जेथे औद्योगिक क्षेत्रातील विद्यार्थी आणि कामगारांच्या गर्दीमुळे गुन्हेगारीची शक्यता वाढते. तिथे क्राईम पीआयचा अभाव एका काळोखाच्या बादळासारखा पसरतो. रिंग रोडच्या भागात तरुणाईचा उन्माद, ज्याला नियंत्रित करण्यासाठी तात्काळ कारवाईची गरज असते. तो एकट्या वरिष्ठ निरीक्षकांच्या हातात सोडला गेला आहे. एमआयडीसीतील त्या एकमेव महिला क्राईम पीआयवर पडणारा ताण, हा केवळ वैयक्तिक नाही. तर संपूर्ण झोनच्या सुरक्षेचा प्रश्न आहे. ही दुर्बलता कशी दूर होईल, याचा विचार करण्याची वेळ आली आहे. जेणेकरून नागपूरचा हा भाग केवळ विकासाचे प्रतीकच नाही, तर सुरक्षेचा किल्लाही बनेल. शहराच्या या दक्षिण-पश्चिम कोन्यात, जिथे राजकीय शक्ती आणि सामान्य माणसाचे स्वप्न एकत्र येतात. तिथे ही कमतरता एका रोमांचक कथेच्या शेवटच्या अध्यायासारखी वाटते, ज्यात विजयासाठी नव्या शक्तीची गरज आहे.
